We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Μ​ή​τ​ρ​α

by vasra dikon

/
  • Streaming + Download

    Includes high-quality download in MP3, FLAC and more. Paying supporters also get unlimited streaming via the free Bandcamp app.
    Purchasable with gift card

      name your price

     

1.
Θα σου μάθω τα πάντα Θα σου μάθω να ξεβιδώνεις Θα σου μάθω να φτιάχνεις ψωμί Θα σου μάθω να πλένεις Να γδέρνεις Να σωπαίνεις Να επιμένεις Θα σου μάθω να κλαις δυνατά Θα σου μάθω να χορεύεις Θα σου μάθω να κόβεις δρόμο Θα σου μάθω να πετάς Θα σου μάθω να κλαδεύεις Να τρέμεις Να μένεις Θα σου μάθω να σκορπάς Μα πάνω απ΄ όλα θα σου μάθω να αγαπάς
2.
Κάθε απόγεμα το βαθύ σου γέλιο ρουφά τη ζεστασιά της ξεχαρβαλομένης τηλεόρασης και τη φτύνει στο τζάκι -καθώς σκουντάς τους καταρράκτες και πέφτουν- κι όλα γίνονται ένα με το σκοτάδι των σκληρών χεριών σου κι ήσυχα πέφτουν να κοιμηθούν.
3.
Νερό 02:42
Κάποιος φόρεσε τα χέρια μου και σ’ αγκάλιασε Κάποιος φόρεσε τα μάτια μου και σε κοίταξε Κάποιος φόρεσε την καρδιά μου και σ’ αγάπησε Κάποιος πήρε τ’ όπλο μου κι αυτοκτόνησε από έρωτα Κάποιος άλλος όχι εγώ Εγώ δεν ήμουν άξιος ούτε νερό να σου προσφέρω
4.
Θα πάρω το τρένο και θα ρθω Θα το γεμίσω λουλούδια κι αέρα Θα τραγουδήσω το τραγούδι της σφαίρας Και θα πιω όλο το άσπρο ποτάμι Θα πάρω την πιο ωραία μου πόζα Και θα βγάλω απ την καρδιά μου σκοτάδι Θα νικήσω τον Ηρώδη με κόλπα που μου μάθανε κάτω στον Άδη Θα φορέσω γυαλιά μυωπίας Και θα κλάψω μαζί σου για μέρες Πάνε χρόνια που φύγαν τα φίδια Πάνε χρόνια που ήρθαν Δευτέρες Θα ξαπλώσω στον ίσκιο σου απάνω Και το βάρος μου θα το αφήσω Όλα τα όπλα μου θα τα μετρήσω Με το χέρι μου το κομμένο Θα πάρω το τρένο και θα ρθω Και θα φέρω μαζί μου και πόνο Απ αυτόν που γω ξέρω μόνο Πως να κάνω καλά κάθε βράδυ
5.
Της ερημιάς κρατώ πουλιά Μέσα στην αγκαλιά μου Κλειστά τα χρόνια και κλειδιά Δεν βρίσκω πουθενά μου Το σπίτι μου μεγάλωσε Και έγινε μεσημέρι Ποιος θα μου ανάψει τη φωτιά Που μου πονά το χέρι
6.
Τα χορτάρια πλαγιάσαν έπεσε η νύχτα και μόνο το φεγγάρι χορεύει απόψε “Που πήγαν όλοι, σε πια μάχη να τρέξαν;” αναρωτιέται πάνω απ’ ένα άδειο πιάτο και μυρίζει τα χρώματα που η βροχή έφερε στο ποτήρι του Που και που θυμάται κάτι τέτοιες νύχτες που σαν δρυοκολάπτης έσκιζε τα δέντρα και έτσι μπορεί και κοιμάται γιομάτος
7.
30/08/2013 (Όλα ήταν ίδια, εκτός απ’ το σκοτάδι.) Ο κ.Γέφυρα έφτιαχνε γκρεμούς στα αστέρια και ως συνήθως άφηνε απ’ έξω το φεγγάρι. “Δεν είναι να του βάζεις εμπιστοσύνη…” έλεγε, “… έτσι ένα που είναι μόνο του, μονάχα οι χαζοί το λογαριάζουν.” και έκλεινε το μάτι του σαν να ‘χε πει καμιά εξυπνάδα.
8.
Οι φίλοι μου τρελάθηκαν νωρίς Φόρεσαν τα σκουριασμένα τους σακάκια και γίνανε καταιγίδες μες στο καταμεσήμερο Άλλοι από έρωτα άλλοι από καπρίτσιο κι άλλοι γιατί δεν άντεξαν Κι όταν έρχονται τα καλοκαίρια οι φίλοι μου γίνονται κηροπήγια και μοσχοβολάνε
9.
Φωτιά 00:33
Καλώς ήρθες σπίτι μας φωτιά Καλώς μας βρήκες Κάψε τις ήττες μας φωτιά Κάψε τις πίκρες Και σαν τελειώσεις Κάψε τα βότσαλα που ρίξαν και μας βρήκες
10.
Ήρθε κι έκατσε ένα σύννεφο πάνω μου απ’ το πρωί και βρέχει διαμάντια κι έρωτες σπαθιά κι ιπποκόμους και μια αγκαλιά ξεχασμένη σε φθινοπωρινά σονέτα και έπειτα ήρθαν οι ηλιαχτίδες και ζευγάρωσαν με την άμμο και το χώμα γκαστρώθηκε και γέννησε τον Αστρολάβο Ω γλυκύ μου έαρ οι πόνοι σε μεγάλωσαν και η αποκαθήλωση αργεί
11.
Ακούμπησα στην πλάτη της πόλης να ξαποστάσω και αφουγκράστηκα την δροσιά των φώτων. Έφαγα ψωμί σε ένα φαναρτζίδικο και έγνεψα του χαφιέ βοήθεια. Στοίχειωσα της μάνας μου τα χνώτα κι έκλαψα μαθαίνοντας ορθογραφία. Μίλησα με τ΄ άπειρο και μου ‘πε καληνύχτα.
12.
Divas Krona 04:16
Έχω τα μάτια του στρατού της Αλεξάνδρειας Και τα φτερά των αδηφάγων της Ινδίας Εχω τα χέρια των νησιών της Νικαράγουα Και τα αρχίδια των νεκρών της εξουσίας Το όνομα μου το διαλέξανε τα σύγνεφα Την φορεσιά μου τα αστέρια της Δοράς Υψώνω πάνω απ’ την άβυσσο τις πέτρες μου Και χτίζω δρόμους κατά Ανατολάς
13.
Ντροπή 03:08
Ναρκώστε τους δρόμους Πετάξτε κάτω τα άδεια αυτοκίνητα Ανοίξτε διάπλατα τα χωράφια Και σπάστε όλους τους κόκκινους θερμοσίφωνες Απόψε γεννήθηκε η τελευταία κουκουβάγια Απόψε γκρεμίστηκε η σιωπή Όλα σταμάτησαν πάνω μας Όλα μυρίζουν ζωή κι αλάτι Μη φοβάστε έχει ο ουρανός Ντροπή
14.
Μήτρα 02:37
Μια πυκνοκατοικημένη καρδιά Ένα ξεκούρδιστο αυτοκίνητο Ένα φόρεμα που πετά Μια μέρα που έφυγε Πριν πέσει ο ήλιος Λεύτεροι ξανά Κάτω απ’ τ’ άγριο σκοτάδι Σιωπή Κοιμούνται τ’ αστρα Σαμβήθη σε λέγαν και Χαλδαία Μήτρα του πόνου Να μας ξανάρθεις
15.
Άγιος ο θάνατος! Ένα περβόλι με δέντρα ξουρισμένα άπ΄τον φόβο, η εκκλησιά του! Κι ο κηπουρός να σκαλίζει αμέριμνoς το χώμα. Και τα ψόφια ποντίκια να μυρίζουν σαρδέλλα και ξερή γατοτροφή! Πέρασε ο χειμώνας, φωνάζαν τα γερόντια απ΄τον τάφο. Κάνει ζέστη! Τραβάτε μας όξω! Δεν βαστάτε ωρέ? Φωνάζαν οι αποπάνω. Άγιος ο Θάνατος κι όλο του το σόι! Μην κλαις, τρομάζεις τα σκουλήκια, μου ‘λεγε η σχωρεμένη η μάνα μου και κάθε βράδυ την ακούω που κλαίει. Άγιος ο Θάνατος κι όλη του η ζωή…
16.
Δεν γράφω για να με θυμούνται Γράφω για να με ξεχάσουν Και σαν με ξεχάσουν να θυμηθούν Ποιοί είναι και που πάνε Να θυμηθούν Πως είναι να αγαπάς Πως είναι να πονάς Πως είναι να δακρύζεις ΄ Να θυμηθούν Πως είναι να πετάς Πως είναι να γελάς Πως είναι να σκύβεις Και σαν με ξεχάσουν Να θυμηθούν Πως κάποτε ήταν άνθρωποι Πως κάποτε ήταν ήλιοι

credits

released September 12, 2016

license

all rights reserved

tags

If you like vasra dikon, you may also like: